روابط زناشویی

آنژین Princemetal (آنژین وازوپاستاتیک)

    نظر

آنژین Princemetal (آنژین وازوسپاستیک آنژین ، آنژین واریانت) نوع خاصی از آنژین است. مشخصه آن درد شدید آنژین در حالت استراحت است که عمدتا در شب اتفاق می افتد و تحت تأثیر نیتروگلیسیرین است. این بیماری اغلب در مردان حدود 40-50 ساله رخ می دهد. حدود 50? بیماران در 6 ماه اول شروع بیماری دچار سکته قلبی حاد می شوند.

دلایل آنژین Princemetal چیست؟

آنژین Princemetal به دلیل کاهش شدید خونرسانی به قلب به دلیل اسپاسم شدید عروق کرونر بزرگ است. در بیشتر موارد ، تغییرات تصلب شرایین در شریان وجود دارد. اسپاسم عروق کرونر به دلیل اعمال جسمی ایجاد نمی شود ، و عوامل محرک می توانند این موارد باشند: الکل می تواند اسپاسم عروقی را از بین ببرد.

علائم آنژین Princemetal چیست؟

مشخصه ترین علامت بالینی ، درد پشت جناغ است که دارای ویژگی های زیر است:

در حالت استراحت رخ می دهد و نه در هنگام اعمال جسمی یا ذهنی
درد عمدتا در شب رخ می دهد - بعد از نیمه شب تا ساعت 8 صبح
حملات دوره ای است
درد توسط نیتروگلیسیرین پاسخ داده می شود
درد توسط مسدود کننده های بتا تشدید می شود.
بعضی اوقات آنژین سینه ای وازواسپاستیک با سایر بیماری های وازواسپاتیک مانند میگرن ، پدیده رینود ترکیب می شود.

درمان کبد چرب با خاکشیر

عوارض آنژین وازوسپاستیک:

تعداد کمی از بیماران ممکن است در حین ایسکمی میوکارد ناشی از اسپاسم کرونر دچار تاکی آریتمی بطنی یا برادی آریتمی (ایست سینوس ، بلوک دهلیزی- بطنی) شوند. این می تواند منجر به سنکوپ (از دست دادن هوشیاری کوتاه مدت) یا ایست قلبی شود (عمدتا به دلیل فیبریلاسیون بطنی ناشی از ایسکمی است).

در بعضی موارد ، اسپاسم عروق کرونر ممکن است طولانی مدت یا در اثر ترومبوز کرونر موضعی پیچیده باشد ، که می تواند باعث انفارکتوس حاد میوکارد شود.

چگونه آنژین Princemetal تشخیص داده می شود؟

در هر بیماری که در هنگام استراحت دچار حملات آنژین شده باشد ، باید به آنژین وازوپاستاتیک شک شود. تغییرات ECG مشاهده می شود - افزایش ST ، که پس از گذشت درد ناپدید می شود.

روش اصلی برای تشخیص اسپاسم عروق کرونر ، انجام تصلب شرایین عروق کرونر (SCAG) است.

درمان آنژین Princemetal چیست؟

درمان بیماران مبتلا به آنژین Princemetal با نیتروپراپیراسیون و آنتاگونیست های کلسیم انجام می شود که توانایی اتساع رگ های خونی را دارند. در صورت حمله ، نیتروگلیسیرین به صورت زیرزبانی یا داخل وریدی تجویز می شود. در دوره تشنج اضافی ، درمان با نیترات های طولانی مدت و آنتاگونیست های کلسیم انجام می شود.